بیانیه تک نفره انتخاباتی!

الان که مده همه اظهار نظر می کنند ما هم برای جا نموندن از قافله، افاضات و اضافات خودمون رو در چند بند اعلام می کنیم:
1- تجربه احمدی نژاد نشون داد که هر چقدر انقلابی باشی اما این ساختارهای اقتصادی وسیاسی و فرهنگی است که تو را به چرخش در مواضع وا میدارد و اگر مبانی نظری ات محکم نباشد یک روز مکتب ایرانی می شوی و یک روز بهاری و ...
2-  تجربه تیر 78 و انتخابات 88 هم نشون داد که مهمترین نیاز ما اصلاح ساختار تربیتی جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی به خاطر ضعف و عقب ماندگی و غربزدگی در ساختار تربیتی و فرهنگیش داره با هزینه خودش بوسیله ساختارهای تربیتی اش از جمله آموزش و پروش و آموزش عالی و صدا و سیما و.. نیروی اپوزسیون تولید و تربیت می کنه. کافیه یه مقایسه ای بین خروجی های  دانشگاهها و مدارس و دبستان ها (همونهایی که قرار بود ادبستان باشند) و ورودی های آنها کنید تا عمق فاجعه رو دریابید...
3-  اگر کسی ادعا کرد که من می تونم مشکل اقتصاد ایران را در 4 سال حل کنم یا دروغگو هست یا نفهم!  به نظر بنده مشکل اقتصاد ایران در ضعف فرهنگ اقتصادی ما ( فرهنگ کار و تلاش و تولید، فرهنگ سرمایه گذاری، فرهنگ قناعت و ساده زیستی و ...) نهفته است و این یک مشکل تاریخی است که از دویست سال پیش تا حالا گریبان ما را گرفته و مصرف زده و تنبل بار آورده! نه فرمولهای سوسیالیستی و نه فرمولهای لیبرالیستی اقتصادی هیچکدوم درد ما را دوا نخواهد کرد.ملتی که تولید نداشته باشه اقتصادش از هیچ فرمول خاصی پیروی نمی کنه...
4- ما در ریاست جمهوری به یه آدم باشعور، انقلابی و تحول خواه که فهم فرهنگی(به معنای بالا) داشته باشه نیازمندیم. کسی که غرب را خوب بشناسه.به جامعیت ابعاد فردی و اجتماعی دین آگاه باشه. خودمون رو خوب بشناسه و توانایی تحول در ساختارهای فرهنگی و تربیتی رو داشته باشه که البته بعید میدونم این دکتر ها و مهندس های فعلی این فهم رو داشته باشند. کسی رو می خواهیم که فهمی مهندسی و تکنوکراتیک از اقتصاد و فرهنگ و سیاست نداشته باشه. کسی که ضرورت تحول در فرهنگ و به معنای اخصش تحول در علوم انسانی رو درک کرده باشه. البته فرد مزبور باید  توان، شجاعت و سابقه قابل قبولی برای ایجاد تحول داشته باشه...
همین فعلا
پ.ن: بعد از هر بند تکبیر یادتون نره...